Ρήξη Μηνίσκου

Η ρήξη μηνίσκου είναι ένας από τους πιο κοινούς τραυματισμούς στο γόνατο.

Οι μηνίσκοι είναι δύο σκληρά μαξιλάρια χόνδρου σε σχήμα C, τα οποία βρίσκονται μεταξύ του μηριαίου και της κνήμης. Λειτουργούν ως ένα είδος αμορτισέρ για τη διανομή δυνάμεων σε όλο το γόνατο. Βοηθούν επίσης στη σταθεροποίηση της άρθρωσης  και στην απορρόφηση των κραδασμών.

Η ρήξη μηνίσκου είναι συνήθως αποτέλεσμα αθλητικού τραυματισμού, ωστόσο σε μεγαλύτερες ηλικίες η ρήξη μηνίσκου είναι αποτέλεσμα της φυσικής εκφύλισης και φθοράς  του μηνίσκου. Η ρήξη δημιουργείται από απότομες στροφικές κινήσεις όταν το πόδι βρίσκεται «κολλημένο» στο έδαφος ή σε βαθύ κάθισμα.

Βασικοί παράγοντες που καθορίζουν το είδος της θεραπείας μιας ρήξης μηνίσκου είναι η μορφολογία της βλάβης και η ηλικία του ασθενούς. Μεγάλες ρήξεις σε νέους ασθενείς εκδηλώνονται με έντονη συμπτωματολογία και συνήθως χρήζουν χειρουργικής αντιμετώπισης. Η χειρουργική θεραπεία γίνεται με αρθροσκόπηση γόνατος, μια μέθοδο μικρής επεμβατικότητας κατά την οποία συρράπτεται η ρήξη (μηνισκοραφή) ή αφαιρείται το κατεστραμμένο τμήμα του μηνίσκου (μερική μηνισκεκτομή).

Σε μεγαλύτερες ηλικίες, η ρήξη μηνίσκου είναι κατά βάση εκφυλιστική και η αντιμετώπιση της είναι κυρίως συντηρητική (μη χειρουργική). Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει ανάπαυση, φυσικοθεραπεία και εγχύσεις βιολογικών παραγόντων για τη βελτίωση της λειτουργικότητας του γόνατος.

Ανάλογα με το μέγεθος της ρήξης και το είδος της θεραπείας, η αποθεραπεία ποικίλει. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν το χρονικό διάστημα που χρειάζεται για την αποκατάσταση. 

Οι βασικότεροι είναι:

  • Ηλικία – Όσο μεγαλύτερος είναι ο ασθενής, τόσο μεγαλύτερη είναι η περίοδος ανάκαμψης. Αντίθετα, οι περισσότεροι νέοι ασθενείς θα βιώσουν ταχύτερη ανάρρωση.
  • Σωματικό βάρος – Το μεγαλύτερο βάρος συνήθως σημαίνει μεγαλύτερο χρόνο ανάκαμψης.
  • Καθημερινότητα – Παρόλο που ο γιατρός ενθαρρύνει τους ασθενείς να σηκώνονται και να κινούνται μετά τη χειρουργική επέμβαση, η έντονη δραστηριότητα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι αναγκαίο να μειωθεί το επίπεδο δραστηριότητάς ώστε να διασφαλιστεί η σωστή θεραπεία. Ακόμη, ο χρόνος επούλωσης μπορεί να είναι ταχύτερος για εκείνους που ήταν ενεργοί πριν από τον τραυματισμό σε σύγκριση με εκείνους που είχαν καθιστική ζωή.
  • Οστεοαρθρίτιδα γόνατος – Εάν υπάρχει αρθρίτιδα στο γόνατο που τραυματίζεται, αυτό συνεπάγεται με μεγαλύτερο χρόνο αποκατάστασης.
  • Τύπος και έκταση χειρουργικής επέμβασης – Ο τύπος της χειρουργικής επέμβασης που θα υποβληθεί ο ασθενής επηρεάζει την αποκατάσταση της ρήξης. Η χειρουργική επέμβαση που αφαιρεί απλά το κατεστραμμένο τμήμα του μηνίσκου σημαίνει γενικά μικρότερο χρόνο ανάρρωσης. Εάν η χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνει και τη συρραφή του μηνίσκου, τότε απαιτείται συνήθως περισσότερος χρόνος για την πλήρη αποκατάσταση του γόνατος.

Ανεξάρτητα από τον τύπο χειρουργικής επέμβασης, οι ασκήσεις αποκατάστασης και οι φυσικοθεραπείες συνιστώνται σχεδόν πάντα ως μέρος της αποθεραπείας. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν ασκήσεις για τη βελτίωση ή τη διατήρηση του εύρους κίνησης του γόνατος και για την ενίσχυση των μυών της ευρύτερης περιοχής.

Γενικά, η ρήξη μηνίσκου αντιμετωπίζεται με πολύ καλά αποτελέσματα και αν δεν υπάρχουν συνοδές βλάβες στο γόνατο (αρθρίτιδα, ρήξη συνδέσμων κλπ) ο ασθενής επανέρχεται σε ένα πολύ καλό λειτουργικό επίπεδο.

Γεώργιος Κόλλιας
Ορθοπαιδικός Χειρουργός

Κοινοποίηση
Scroll to Top