Ιγμορίτιδα ή παραρρινοκολπίτιδα ονομάζεται η φλεγμονή των ιγμορείων ή αλλιώς των παραρρινίων κόλπων.
Η οξεία ιγμορίτιδα εμφανίζεται συνήθως στα πλαίσια ενός συνηθισμένου κρυολογήματος το οποίο δε θεραπεύεται και επιμένει.
Τι είναι οι παραρρίνιοι κόλποι;
Οι παραρρίνιοι κόλποι είναι αεροφόρες κοιλότητες στα οστά του κρανίου, γύρω από τη μύτη. Συνδέονται με τη ρινική κοιλότητα μέσω στενών στομίωντα οποία εξασφαλίζουν την ομαλή κυκλοφορία του αέρα.
Οι παραρρίνιοι κόλποι είναι:
- Ο μετωπιαίος κόλπος
- Το γναθιαίο άντροή ιγμόρειο
- Οι ηθμοειδείς κυψέλες
- Ο σφηνοειδής κόλπος
Όπως ολόκληρη η ρινική κοιλότητα, έτσι και οι παραρρίνιοι κόλποι καλύπτονται από μία λεπτή μεμβράνη η οποία ονομάζεται βλεννογόνος. Ο βλεννογόνος φέρει μικροσκοπικές προεκβολές που λέγονται κροσσοί και παράγει υγρό που ονομάζεται βλέννα. Η κίνηση των κροσσών και η ομαλή κυκλοφορία της βλέννας παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην απομάκρυνση της σκόνης και των μολυσματικώνσωματιδίων που εισέρχονται στη μύτη μέσω του εισπνεόμενου αέρα.
Ποια είναι τα αίτια της ιγμορίτιδας;
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, οι παραρρίνιοι κόλποι καταλαμβάνονται από αέρα. Η ιγμορίτιδα χαρακτηρίζεται από την υπερβολική έκκριση βλέννας η οποία μάλιστα είναι επιμολυσμένη από κάποιο μικροβιακό παράγοντα. Αποτέλεσμα αυτού είναι τα ιγμόρεια να γεμίζουν με βλεννοπυώδες υγρό το οποίο αποφράσσει τα φυσιολογικά στόμια προς τη ρινική κοιλότητα εμποδίζοντας τη φυσιολογική κυκλοφορία της βλέννας και του αέρα.
Παράγοντες οι οποίοι μπορούν να λειτουργήσουν επιβαρυντικά στην εμφάνιση ιγμορίτιδας μπορεί να είναι:
- Μία ανατομική δυσμορφία της ρινικής κοιλότητας (π.χ.στραβό ρινικό διάφραγμα)
- Η παρουσία πολυπόδων μύτης
- Οι συχνές λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού
- Η αλλεργική ρινίτιδα
- Η κυστική ίνωση
- Η υπερτροφία των κάτω ρινικών κογχών
- Το κάπνισμα
- Ορισμένες οδοντικές λοιμώξεις
- Οι απότομες μεταβολές της πίεσης (π.χ. κατάδυση, απότομη προσγείωση αρεοσκάφους)
Ποια είναι τα συμπτώματα της ιγμορίτιδας;
Οι περισσότεροι ασθενείς θα επισκεφθούν το γιατρόμε συμπτώματα όπως τα παρακάτω:
- Επίμονη κεφαλαλγία
- Αίσθημα πίεσης στο κεφάλι
- Μείωση της όσφρησης
- Υπερβολική έκκριση βλέννας
- Αίσθημα κόπωσης
- Ρινική συμφόρηση
- Ρινική καταρροή
- Ζάλη
- Ενόχληση στα αυτιά
- Ρινορραγία
- Βήχα
Τύποι Ιγμορίτιδας
Υπάρχουν διάφοροι τύποι ιγμορίτιδας οι οποίοι εκδηλώνονται με παρεμφερή κλινική εικόνα. Η διάκρισή τους γίνεται κυρίως με βάση τη συχνότητα και τη χρονική διάρκεια των συμπτωμάτων. Ο Ειδικός ΩΡΛ λαμβάνοντας το ιστορικό του ασθενούς και εξετάζοντάς τον κλινικά θα προσδιορίσει τον τύπο της πάθησης και θα προτείνει την ενδεδειγμένη θεραπεία.
Οξεία ιγμορίτιδα:
Εμφανίζεται συνήθως μετά από ένα απλό κρυολόγημα το οποίο όμως δεν αυτοπεριορίζεται και επιμένει για περισσότερες από 7 με 10 ημέρες. Η οξεία ιγμορίτιδα περιλαμβάνει πολλά από τα τυπικά συμπτώματα που αναφέρθηκαν παραπάνω τα οποία μάλιστα μπορεί να είναι αρκετά έντονα. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεταισε περίπτωση που ο ασθενής εκδηλώσει κάποιο οίδημα (πρήξιμο) στο πρόσωπο, διαταραχές στην όραση ή εξαιρετικά έντονες κεφαλαλγίες. Οι κλινικές αυτές εκδηλώσεις είναι ενδεικτικές κάποιας πιθανής επιπλοκής και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται το συντομότερο δυνατό.
Υποτροπιάζουσα οξεία ιγμορίτιδα:
Σε περίπτωση που ο ασθενής παρουσιάσει τέσσερα ή περισσότερα επεισόδια οξείας ιγμορίτιδας σε χρονικό διάστημα ενός έτους, τότε θεωρούμε ότι πάσχει από υποτροπιάζουσα οξεία ιγμορίτιδα.
Υποξεία ιγμορίτιδα:
Οι ασθενείς που πάσχουν από υποξεία ιγμορίτιδα εμφανίζουν συμπτώματα τα οποία διαρκούν για διάστημα που κυμαίνεται από 1 έως 3 μήνες.
Χρόνια ιγμορίτιδα:
Στις περιπτώσεις χρόνιας ιγμορίτιδας τα συμπτώματα διαρκούν περισσότερο από 12 εβδομάδες. Χαρακτηρίζονται από επίμονεςοπισθορρινικές εκκρίνεις, αίσθημα βάρους στο πρόσωπο, ρινική συμφόρηση, κόπωση και κεφαλαλγίες. Η έντασή τους είναι πιο ήπια σε σχέση με την οξεία παραρρινοκολπίτιδα, παρ’ όλαυτα πρόκειται για μία κατάσταση ιδιαίτερα ενοχλητική η οποία επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενή.
Πώς αντιμετωπίζεται η ιγμορίτιδα;
Η θεραπεία της ιγμορίτιδας στοχεύει στην καταπολέμηση της φλεγμονής και τη ρευστοποίηση της παχύρευστης επιμολυσμένης βλέννας έτσι ώστε αυτή να παροχετευθεί εκτός των ιγμορείων.Για το σκοπό αυτό και ανάλογα με την περίπτωση χορηγούνται αποσυμφορητικά και κορτιζονούχαρινικά sprays, ρινοπλύσεις με ειδικά διαλύματα και αντιβιοτική φαρμακευτική αγωγή.
Σε περιπτώσεις που η συντηρητική θεραπεία δεν επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα η λύση δίνεται με τον χειρουργικό καθαρισμό των παραρρινίωνκόλπων. Η σύγχρονη ενδοσκοπική χειρουργική ρινός-παραρρινίων παρέχει εξαιρετικές δυνατότητες αντιμετώπισης του προβλήματος χωρίς εξωτερικές τομές, χωρίς μετεγχειρητικό πόνο και με ταχύτατη αποθεραπεία.
Μιχαήλ Δ. Τσούνης MD, PhD
Χειρουργός ΩΡΛ Ενηλίκων και Παίδων – Στρατιωτικός Ιατρός
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Θεσσαλονίκης
https://orltsounis.gr/
